Włókna celulozowe charakteryzują sie wysoką wartością tzw. ciepła własciwego, która to wartość jest ponad dwukrotnie większa od ciepła właściwego wełny mineralnej.
Dla włokien celulozowych wynosi ona
Parametr ten informuje nas o tym ile potrzeba energii, by podgrzać dany 1 kg materiału o jeden stopień Kelwina.
Nasze pomieszczenia nie nagrzewaja się tak nadmiernie w porze letniej.
Uzyskujemy tzw. efekt przesunięcia fazowego, który charakteryzuje się powolnym nagrzewaniem materiału izolacyjnego zamontowanego w przegrodach naszego domu, i późniejszym oddawaniem tak nagromadzonego ciepła do wnętrza pomieszczeń.
Efekt ten sprzyja przesunięciu się tego procesu na porę nocną, gdy na dworze jest już chłodniej, i ciepło z naszej izolacji oddawane jest zarówno do środka jak i na zewnątrz.
Dzięki temu nasze pomieszczenia nie nagrzewaja się nadmiernie podczas dnia, a długo trzymają optymalne ciepło w trakcie nocy.
Efekt przesuniecia fazowego najlepiej obrazuje rysunek, na którym mozemy zauważyc, że w trakcie goracego dnia, gdy temperatura na zewnatrz osiaga 35 stopni Celsjusza,nasze pomieszczenie nagrzeje sie maksymalnie do 23 stopni i to dopiero koło godziny 1 w nocy.
Warto zwrócić uwagę również na fakt, że skoki temperatury nie są zbyt duże, gdyż różnica wynosi zaledwie 3 stopnie Celsjusza.
Bardzo istotnym parametrem używanym w ocenie różnych wyrobów izolacyjnych jest współczynnik przewodzenia ciepła (lambda). W przypadku większości wyrobów izolacji celulozowej współczynnik ten kształtuje się na poziomie 0,037– 0,043 W/(m·K) i jest on porównywalny do innych materiałów jak np. styropian 0,036–0,042 W/(m·K), wełna mineralna 0,033–0,050 W/(m·K). A więc można stwierdzić, że w tym porównaniu celuloza wypada jako materiał równorzędny.
Osiągnięcie tego wskaźnika parametrów na tym poziomie,przekłada się korzystnie na współczynniki przenikania ciepła U. W połączeniu z metodą nadmuchową uzyskujemy warstwę izolacji o wysokich parametrach termoizolacyjnych z maksymalną redukcją mostków termicznych, którego występowania nie da się całkowicie wyeliminować przy tradycyjnym układaniu wełny mineralnej. Izolacja celulozowa wypełnia najwęższe szczeliny i miejsca, do których dostęp jest utrudniony, bądź niemożliwy. Uzyskujemy w ten sposób bezspoinową warstwę, ściśle przylegającą do elementów konstrukcyjnych budowli tj. legarów, stropu, krokwi etc. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione cechy, izolacja nadmuchowa osiąga taki sam współczynnik U, przy niższych grubościach zasypanego materiału. Wyliczono, że dla ściany izolowanej celulozą o grubości 13 cm ta wartość współczynnika przenikania ciepła oscyluje w granicach U = 0,25 W/(m2·K), przy grubości warstwy 22 cm wartość spada do U = 0,15 W/(m2·K), a przy grubości 34 cm w stropodachu można ją zmniejszyć nawet do U = 0,10 W/(m2·K).